W momencie gdy autobus zatrzymał się na przystanku Positano-Sponda, przeszłam na drugą stronę ulicy i byłam w bajce. Świeciło słońce, było upalnie i stałam jak wryta na tym punkcie widokowym przy via di Cristoforo Colombo, z dołu od jednego domu słychać było “Abbronzatissima” jeden z moich ulubionych włoskich utworów z lat 60 i stałam tam z ogromną ze wzruszenia gulą…